مردی که به خودش اجازه دهد به هر زنی بنگرد و با هر زنی روابط مشروع و نامشروع داشته باشد، به تنها همسر خود کمتر توجه خواهد کرد. زنی هم که خود را عفیف و پارسا نگه ندارد،به هر مردی بنگرد و در ارتباط با مردان دیگر ضابطه ای نداشته باشد، او نیز نمی تواند مادر شایسته ای باشد. اگر فرزندی پیدا کنند این فرزند نه مادر دارد، نه پدر و در نتیجه تربیت نخواهد شد. از آنجا که اسلام برای تربیت انسان بالاترین ارزش را قائل است، ضوابطی را برای حفظ خانواده وضع کرده است تا زن و مرد بتوانند ارزش های الهی را دریابند و در مسیر کمالی که خداوند برای آنها معین کرده است، حرکت کنند. حجاب یکی از آن ضوابط است. خدای متعال زن را جلوه جمال خود آفریده است، زیبایی هایی را در جسم و جان و عاطفه او قرار داده و دستور داده است این زیبایی ها را محفوظ نگه دارد. چگونه؟؟؟ با حجاب، عفاف و حیا. زنی که اینگونه بود می تواند مادر شایسته ای باشد و از نگاه نامحرم دور باشد. لبخند نامحرم را دورباش گوید و در نتیجه پارسایی خود را نگه دارد. نگه داشتن پارسایی در زن و مرد موجب انسجام و آرامش خانواده می شود و در این التذاذ و آرامش زن و مرد خوب زندگی می کنند و در نتیجه فرزندان شایسته ای در دامن آنها پرورش پیدا می کنند.