مسأله دیگر آن است که آیا روابط اجتماعی زن و مرد به ضابطه نیاز دارد یا ندارد؟؟ اینجا دو نظر وجود دارد: یکی اینکه ما در روابط جنسی زن و مرد به جز ضابطه مندی در تولید قاعده نسل هیچ محدودیتی قائل نشویم. نتیجه این خواهد شد که تحریکات جنسی همچنان در جامعه باقی بماند. این همان است که الان در غرب اتفاق می افتد. زن ها به هر شکل که میخواهند، در جامعه حضور پیدا میکنند و چون زن برای مرد جذابیت دارد، مرد همیشه طالب او است، یعنی همیشه حرکت از سوی مرد به سمت زن است. از این رو کشش های جنسی در جامعه از بین نمیرود. اگر ما برای اصل تشکیل خانواده ضابطه گذاشتیم، اما جامعه را رها کردیم، تحریکات جنسی را آزاد گذاشتیم، جذابیت های زنان آشکارا مرد را به سوی خود میکشد. جان کلام اینجا است که اگر ما در جامعه حجاب را برداشتیم، تحریکات جنسی گریز ناپذیر است. هیچکس نمیتواند بگوید مرد زن را ببیند و تحریک نشود.

 فکر نمیکنم لااقل در دنیای امروز کسی باشد که به راه اول ( راه اول از دو راهی که در مطلب قبل ارئه شد ) معتقد باشد. حتی در کشورهای غربی و اروپایی حداقل برای تشکیل رابطه زناشویی و تولید فرزند قانون وجود دارد. اگر زن و مردی بخواهند به تولید نسل بپردازند باید به طور قانونی ثبت کنند و رسماً زن و شوهر شوند. اگر این مسئله نیز بی ضابطه باشد اصلاً ارتباط نسل انسان ها فرو می پاشد و از بین میرود. به همین دلیل در بحث شبیه سازی، یکی از اشکال هایی که مطرح میکنند، همین است که اگر مسأله شبیه سازی رایج شود، پیوند نسلی، مسأله پدر و مادری و ارتباط خونی از بین میرود. خود غربی ها به شدت مخالف این مسأله هستند. پس این قسمت از بحث مورد قبول همه است که روابط جنسی زن و مرد برای تولید نسل و تکثیر فرزند باید در چارچوب و ضابطه خاصّی باشد.